сум (гл.) - вака (прил.)

Ах, зошто. Зошто ли сум вака наивна и добра?
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
А јас си мислев, штом ќе заврши вежбата, веднаш ќе одам кај нив.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И не сакам веќе да лажам, велам не сакам ништо да барам, не сакам да Ве вознемирувам тажна, но посилна од мене желбата бие, посилна од мене тагата ми е, посилна од мене не остава на мира дури и разумот кога сака, сакам да живеам веќе, до кога, мртва сум вака.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Тааа!... речи, благодарение кај сум вака, што не се оженив на време, та сега да ја земам Антица.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Колку ли време има откако сум вака изгубен!
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Трчав, та затоа сум вака...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
АНА: (весела и насмеана). Пак што, убаво сум вака. Зар не?...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)