Бојс никогаш не се задржа само на коментар; тој сакаше да трансформира, додека мноштвото од уметниците денес само коментираат без никаква трансформација.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во 1948 година Кејџ беше повикан на Black Mountain колеџот да одржи фестивал и семинар на Сати-евата музика што му овозможи, претставувајќи го Сати, да ги афирмира сопствените ставови околу проблемот на времето во музиката.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сати и Веберн за Кејџ беа единствени композитори од западната традиција кои ја сфатија важноста на временската димензија во музиката; првиот, со ставот дека времето е рамка која треба да се исполни (со тонови), а вториот, со сензибилната организација на тоновите и паузите истакнувајќи го траењето како нивен заеднички параметар. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 173
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ова беше циркулација и трансформација на енергија сродно со неговите скулптури.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Деперсонализацијата на композиторовата улога и самоорганизацијата на структурата имаа за цел ослободување на звуците од било чии емоции, идеи, намери, проекции, а не автоматизација на композиторовата постапка, како што често погрешно се толкуваше.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога Бојс беше во Италија, на пример, тој ја сфати важноста на ситниот бизнис.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Под внимателност подразбирам избегнување на предимството што го има еден архитект-уметник, бидејќи искуството со ЛСД ми овозможи да ја сфатам важноста на околината која ја перцепираме.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)