тапка (гл.) - по (предл.)

Ме обзема магија убаво ми е меѓу розите, ме тапкаш по рамо, срцето почнува да ми чука.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Тој ме сметаше за духовит и ме тапкаше по рамо.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Го тапкаа по рамо насмеани момчаци, го гушкаа и не му бараа, како другипати кога го мајтапеа, да пушта чад од ушите...
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но кога почна стварта, кога сите се откачија, почнаа да ни доаѓаат деца и да нѐ тапкаат по рамо. Тоа беше толку слатко.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Во почетокот обајцата се чувствувавме прилично самосвесно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И ми се чинеше дека истото прашање го поставуваат за човекот што стоеше под бандерата сите оние од котлината на смртта од истурените шатори, оние што со наведнат поглед погледнуваа накај столбот, носејќи ги на врвот големите камења по патеката со расфрлени парчиња бодликава жица, тапкајќи по неа со боси стапала, и оние кои папсани ги трпеа ударите со кундаци и челични камшици.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Што стана? – со треперлив глас го праша кадијата Јунуса не отпоздравувајќи го и не слушајќи ги поздравите од Рифата и забитот, што влегоа по него. – Готови се кади ефенди, готови! – Готови? – радосно викна кадијата и се стрча кон Јунуса, го прегрна, го избакна и почна да го тапка по плеќи: – Бравос, бре синко Јунусе, бравос!
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тој ме сметаше за духовит и ме тапкаше по рамо.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Јас не сум од оние кои го поправаат светот и го оставам младичот да лежи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ставаат пред мене чаша рум, стариот ме тапка по рамото, предавањето на тоа богатство ја оправдува интимноста присутна овде.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сепак, тој беше тука, тапкаше по ледината застрашен од помислата да не го видат. Беда на крајот од бездната!
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)