Пусто мајчино срце и за лошо и за добро секогаш е готово да зацвили…“
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Писменцето што го држи во пазуварката како да го гори, небаре му се прилепило како лишај на карпа и не знае како да го скрие од погледите.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Кога влезе во бараката, беше посмирен.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Со бавен чекор Пандо тапка пред себе, чепка со патерицата во глогот што расте крај патот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)