Уште се кострешам кога ќе ми текне за детето, фрлено под воденичниот цивун, кај што удира водата на замаецот за да го исечат перките, да му го иструпат телото, да не се знае кој го носел дотогаш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Избричи си ја брадата, - рече тој. - Што ти текна за брадата моја... - Глупава е... сите мудрувате...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тогаш и му текна за индексот, па го побара со погледот на масата и на креденецот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ми текна за девојката од Будимпешта.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Папса под бесмисленоста на тој напор, дури по цели два круга околу својата пилана. Дури тогаш му текна за чекањето.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)