Седиме под еден камен над окопите и го тепаме времето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Негова непосредна задача беше да тепа време сѐ додека не поверува дека би можел да се прибере во хотелот, малку да почита лижејќи и овој неуспешен ден да го одвали во минатото.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)