Не се можеше повеќе, не се траеше за јадење.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
не се трае за јадење, некои и по три пати во денот го менуваат името и ги тепаат децата за да плачат: кога плачат не им бараат јадење, забораваат дека им се јаде, ако продолжи оваа сиромаштија, велат луѓето, не ќе ги познаваме и парите, ќе заборавиме која колку е и од колку е,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Почнува и земјата да не ме држи, да не ме трае за одење.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ритуалот траеше за време на целата градежна сезона.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)