трае (гл.) - колку (прил.)

Макс ѝ го ветуваше на Добрата Душичка она што тој самиот некогаш посакувал животот да му го вети нему, ѝ ветуваше сосема обични нешта, нешта кои луѓето не си ги ветуваат затоа што тие се подразбираат во постоењето та за нив нема потреба од посакување, нема предуслов за копнеж, затоа што копнежот може да се роди само кон она што е тешко остварливо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таа пролет, пролетта во која Добрата Душичка и Макс чуваа од згаснување некој тивок оган на кој се грее душата, за нив траеше колку цел еден живот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)