трае (гл.) - додека (сврз.)

Но зимата трае додека ѝ е времето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Таа немо, со склопените усни се моли оваа ноќ да трае додека ѕвездите не изгорат.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
„Ако, чедо“, му вели, „сите му ги крадеме деновите на бога кој колку што можеме, иако знаеме дека животот ни трае додека не ни догори свеќата што тој ни ја пали уште кога ќе се родиме...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Дејството трае додека се пуши, а потоа исчезнува сѐ до следната цигара.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)