трга (гл.) - наваму (прил.)

ама немаме пасоши, свиденија, никакво книже, оти ние знаеме дека ќе влеземе во слободна Македонија и дека не ни треба ништо и кој ќе те претресува во слободна земја и ги фрливме пасошите од бродот, во морето, ура, викаме, скокаме на бродот и ги фрламе пасошите во водата, радост голема, човек во радоста поулавува и пасошите летаат во водата, а улема риби се збираат околу пасошите, цели јата риби ги тргаат наваму натаму, небаре ги читаат,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кој трга наваму, кој трга натаму!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ти си рекол страната што оди наваму, на исток, неколку милиметри да е пониско кладена и водата првин да трга наваму и дури кога ќе се пренаполни ваму, дури сетне да тргне натаму“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
ПАНДЕ: Ете тоа не ви чини; Коте што рече: Кој трга наваму, кој трга натаму; јас сум ова, ти си она...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)