Секоја мисли дека е за неа и секоја стежнува срце пред да ја удри болката.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во општата мака нејзиното осаменичко седење во ќошот на бараката, на крајчето од постелата, не го забележува никој.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Послушно тргнува накај својата рогозина, каде што, ја води Пандо.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Си ја разврза шамијата и полека почна да си ја расплетува долгата и дебела плетенка.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тој загриза усни за да го задржи липањето.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Нејзиното чекање бели книги од Ристо и радосни вести за Ристо заврши со писменцето што ѝ го даде Пандо.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Стегната од болката, чувствува дека доаѓа крајот на битисувањето.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ѕвонењето на шината го прекина намнисувањето. Жените стануваат, чепкаат по своите торби и тргнуваат накај казаните на обед.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Токму затоа, отидете во својата соба и... чекајте ме. (Тргнува накај неа.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)