трие (гл.) - чело (имн.)

Но тој не видел сѐ, само можел да го замисли она што не го видел додека го триел челото од влагата на земјата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И немо залипал со празнината на усвитената утроба.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И зошто? За ништо. Мртвите требаше да платат за ослободувањето на живите. Барем да се случеше така.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Па тие се господари на ситуацијата.  Го трие челото исправајќи ги новите, виенски гравири на кожата и мислата му талка низ прикрајоците на градот, онаму каде што до неодамна се наоѓаше старата некропола.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
ШЕФОТ: (Го трие челото.) Саздо, верувај, сѐ презедов.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
ЛЕНА: Што мислите, од кога?
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
ЛЕНА: (Се насмевнува загадочно.) САЗДО: (Го трие челото и наеднаш станува) Ве молам, речете ми, од кога знае за содржината на писмото?
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
ФЕЗЛИЕВ: (Го трие челото. Сеќава дека го избива студена пот.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ми се припива вода и земам снег да јадам, Јадам снег и со снегот го тријам челото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)