убедува (гл.) - дека (сврз.)

Тогаш, ангелот веднаш те убедува дека знаеш да читаш, да го читаш животот. – ми зборуваше баба ми – Она што сме ние, што ни претставува нас е тоа она што спонтано, случајно сме го запаметиле во текот на животот, дали од читање, слушање од други луѓе или слушање на својот внатрешен учител, не е воопшто важно!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ќе ме убедува дека ова не е Среден век ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Многупати „камаратине“ го смирувале и го убедувале дека Лангачот не е овде.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Не можеш веднаш да станеш капитен на екипата.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Дури и ме убедува дека би можел да ме зачлени во подмладокот на спортското друштво “Вардар“.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И големо трпение.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Треба и желба да имаш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тато ме убедува дека и тоа се интересни спортски игри со топка.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ама сметам дека не е само да си висок.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Толета го нема, a Јован ја убедува дека сврши работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Куле го прегрна и го избакна Мирчета, Андон му ја стискаше цврсто раката и го убедуваше дека децата и жената тристапати поарно ќе живеат отколку да седи дома и да аргатува.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас го убедував дека такво нешто немало; го познавав Стоби одлично, оти и Земанек го сакаше и ние често доаѓавме тука во првата година од бракот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А сите ќе те убедуваат дека тоа е истиот оган.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Татко ми предложи да ја купиме средната, затоа што е поефтина, и затоа што за неа имал пари; но јас, гневен и бесен, побарав тоа да биде најмалата и уште го убедував дека таа е најубава.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој рече дека косата ми мирисала секогаш на цимет; му реков дека такво нешто сигурно немало, бидејќи јас не го поднесувам мирисот на циметот; тој ме убедуваше дека било така.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тогаш, заплашеното човече што се стуткало во секој од нас почнува да претка, да вреска „тревога!“, да се резили, и избезумено убедува дека само тоа е кутрата жртва, а останатите се вампири на кои мора да им забие колец во срцето.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Човекот се сврти на запад и, покажувајќи со рака, почна да не убедува дека со оваа кола не би можеле да одиме таму, бидејќи патот е во изградба и многу е раскопан.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сега не е потребен нов матријархат, туку едноставно – рамноправност.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нѐ убедуваат дека тоа не е можно, дека мажите секогаш мора да владејат, но постоела ера кога жените владееле.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Повторно одмавна со раката кога пријателот почна да го убедува дека времињата ќе се сменат, дека не може вечно да биде вака.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Ѕидот паѓа еднаш во животот, кретену!“ му рече пијаниот тапанар, а басистот, посмирен по природа, го убедуваше дека не смее да го пропушти концертот на Пинк Флојд.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Како болен од рак кој сè уште не чувствува болки, па сосема свесно го негира постоењето на болеста и се убедува дека лекарите згрешиле во дијагнозата, без да знае дека болката е само последната, конечната фаза на смртта која тој веќе ја живее.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Нужната потреба ги одделува гледачите од театарџиите особено од потребата да запрат некој театарџија на улица и да почнат да му ги изнесуваат своите желби, то ест да го убедуваат дека во театарот треба да има повеќе комедии, да не речам, смешки.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Тој убедува дека нема поголема среќа отколку да � се служи на науката.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
“Ми се јаде”, си мисли тој. * Млад професор, доктор, чита почетна лекција.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И колку повеќе се вгледуваше во черепите што се клештеа заплеткани меѓу ребра и (рбети, зафатени од мувла, сѐ повеќе се убедуваше дека Долгиот има право.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Нашите даскали нѐ убедуваа дека е тоа шунд литература.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Вистинскиот сликар исчезнува, а неговата случајна, неприродна пипавост нè убедува дека сликата не само што прикажува некоја друга стварност, туку и потекнува од неа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но повторно, патувајќи од својата библиотека до чардакот со отворена книга, се убедуваше дека Балканот, сепак, останува лавиринт на лавиринтите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сите ме убедуваа дека тоа ми е понудено како заслуга, и дека ќе ми биде подобро.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ги прашав: Зошто да не, навистина ова е ’ржано брашно, но јас сум месела од секакво брашно и секогаш добро излегувало.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
А тие продолжија: Си го упропастила брашното, и почнаа да ме убедуваат дека не е еднакво житото од нашето поднебје и од нивното.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
И дури вујко му Ѓуро му даваше кора и печено бравско месо да јаде и го убедуваше дека уште е малечок за комита, Крсте сѐ повеќе се намуртуваше и уста не му се отвораше — не му се каснуваше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Им се колна и ним Петруш во десното око, ги убедува дека „под зијан" им ја дава, но пак присобра педестина шеесет лири франги и му ги даде на Фараџи за друга стока.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И бог ќе биде со нас, макар што во училиштето, со сите средства, нѐ убедуваа дека тој не постои.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И покрај штотуку завршената прва година средно, таа изгледа сосема немалолетнички, со што ме убедува дека веројатно ќе се јави уште утредента наутро, и ќе продолжи да ми ѕвони упорно, во кратки интервали.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Се убедувам дека истекла во црвената боја на фломастерот.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
А Анатолиј, иако во последен момент успеав да ја тргнам раката, продолжи да ме убедува дека на светов немало безгрешници.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
На полигоните постојано беа убедувани дека ќе им требаат само два - три дена, најмногу пет за да го скршат и поразат противникот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Обично нему не му се доверувам оти мислам дека нема да може да ме сфати, иако мајка ми постојано ме убедува дека имам разумен татко кој го разбира децата и може лесно и брзо да им реши многу проблеми кои им се чинат нерешливи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Моите проблеми во тој момент беа токму такви и никој жив не можеше да ги отстрани, но татко ми ми се обрати многу нежно кога ме праша што ми е, и седна до мене со намера да открие, а не само онака, да праша и да си замине како што понекогаш прави.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мајка ми одбиваше да даде какви било информации околу значењето на таа нејзина среда во која двете ќе заминеме за Париз и ме убедуваше дека треба да бидам стрплива и да чекам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Чекав. Еден ден строго ја предупредив: - Јас чекам и ќе ја дочекам, се надевам, таа твоја среда, ама внимавај како ќе ми соопштиш дека дошла, оти може да побудалам од преголема среќа, може дури и срцето да престане да ми чука и да умрам од радост.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)