Еве за тоа што читаме во Мемоарот на Организацијата: На 23 април претпладне турски шајки, составени од професионални злосторници и крвопијци, следени од полициски чиновници и жандарми, без секаков повод и ненадејно, со бес и јарост се нафрлија врз христијаните низ битолската чаршија и, кого ќе сретнеа, го убиваа или рануваа.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
И сите нив ги грабнуваат, ги убиваат или ги затвораат пак - ноќе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Но вистина е дека и не сакаат да убиваат или да загинат за да го зачуваат тој сон.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)