удри (гл.) - ѓиди (изв.)

Однесете ме на гробишча, тоа сакаат мелење, месење, печење!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Си дошол вечерта мажот од чаршија и кога видел оти ништо не свршила жената му од тоа што ја беше нарачал на метлата, је грабнал со обете раце метлата од долнио крај и ја легнал да ја биет од жената си: удри ѓиди, удри кај му паднеше - по очи, по глаа.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Селаните го прашале: - Као стори така? Пак стана?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)