удри (гл.) - шише (имн.)

Брго, брго се испрпелал над истурената вода Силјан; арно ама немаше да се натопи барем ич и си остана пак штрк.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Да што рекле стари: зла супраа - готоа штета, така му се сторило и на Силјана, дека силно паднал наземи и го удрил шишето на камено и го скршил, парче по парче, и водата се разлеала по каменот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Така и Силјан коњарецот, голема радост му се сврте на голема жалост, чунки од големата радост слегувајќи на земи не стори мукает да не го окрши шишето; да што рекле стари: "зла суправа – готова штета", така му се сторило и на Силјана, дека силно паднал на земи и го удрил шишето од каменот и го окршил парче по парче и водата се разлеала по каменот.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Некој го удри шишето од ламбата и каушот потона во темнина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)