умее (гл.) - во (предл.)

Долгоушлестиот лад поет кој умее во капка мастила да ги наслушне подземните гласови, се сокрива во некој јавен ВЦ и останува во него со часови. Плаче.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Умееше во својот глас да навлече бес и иронија, сарказам и гротеска, кога зборуваше за гревовите на католичките свештеници.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Не ја спомнав и онаа моја измислица, дека Ѓурчин по војната одбил да го потпише новиот предлог на Ристе, тој лично да биде назначен за директор на задругата Мирен сон откако некој му кажал на Ѓурчина дека нашиот Ристе се пофалил оти има стокмено специјален ковчег не само за другарот Ѓурчина туку дека и за целиот негов Окружен комитет е спремен да подготви!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„... Мајка, со својата питомина, срцето, со својата кроткост, со својата тивка моќ, со добрината која зрачеше од нејзините очи, умееше во себе да ги поврзе разликите од монотеистичките верувања, во некое свое заедничко верување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка, со својата питомина на срцето, со својата кроткост, со својата тивка моќ, со добрината која зрачеше од нејзините очи, умееше во себе да ги поврзе разликите од монотеистичките верувања, во некое свое заедничко верување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Значи привремената власт немала начин да ги задоволи вакавите потреби за погребот па нему му заповедал Ѓурчин да се снаоѓа како што умее во врска со потребата.(Оваа наредба, со потписот на Ѓурчин, Ристе ја носи и сега во џебот).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)