умилкува (гл.) - на (предл.)

8.1 Вечното стебло страда од потајна ровја Му се умилкува на огнот што потонува в земја И ги впишува нашите имиња на небото Со хлорофил што капе на дланките на Мајка.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Решив да ѝ се умилкувам на свекрвата за да не забележи.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)