Мојот став е дека невклученоста во академскиот свет допушта одредена слобода, вклучувајќи ја слободата да се прекршат некои правила - на пример, да се употребува терминот деконструкција на начин којшто можеби нема да биде во согласност со неговото точно Деридијанско значење, - и да се повикам на автори за кои не може воопштено да се смета дека ја застапуваат деконструктивистичката метода.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
1. Г. В. Лајбниц Оддавајќи му признание за антиципацијата на Декарт (7), Лајбниц при своето конструирање на онтолошко-гносеолошките принципи врз кои се темели системот на престабилираната хармонија го употребува терминот огледало - ‘секоја монада е едно живо, за внатрешно дејство способно огледало’ (8).
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)