утепа (гл.) - од (предл.)

Ми скурчи, ѝ одгризав уво. Цело. Се утепа од дерење. Како Ван Гог.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Комшивката и натаму се жали, инаку не е некоја алапача, јас се утепав од барање, кога едно утро, станав нешто порано, во четири, што да видам?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И од тогаш сѐ се исчисти. Веќе не се појавија.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)