Дедо Геро пак ја фатил планината и се нашол меѓу своите стари пријатели брезничани.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Да го поминат мостот, да се префрлат на другата страна од езерото, да ја фатат планината, да се скријат во грмушките, во честарот... а авионите долетуваа од кај планината Бела Вода, правеа полукруг и во низок лет пукаа, фрлаа бомби, гранати, оган над рамницата, чад, викотници, лелекања...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Луман ја фати планината уште пред неколку години.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Мислеше: да ја фатам планината, па да видиме кој кому ќе плати, стар сум, а и окото веќе не ми нишани; да побегнам некаде – нема каде, а и ако побегнам, тој ќе ми плати со крвта на некое од децата; да седне да чека да биде што ќе биде – ни тоа не му се сакаше.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Ќе земам капа, ќе фатам планина. (Плаче. Пауза.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)