фаќа (гл.) - некаде (прил.)

И така, „војничето“ проколнато од луѓето, штом ќе пораснеше, го напушташе селото, како кукавиче одгледано во туѓо седело и фаќаше некаде без трага...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)