Мора да биде понеостра од идентификацијата на жените, кои можат да се препознаат во Крафорд врз основа на заедничката општествена положба, на заедничките искуства, борби и стремежи – односно, врз основа на некој степен на идентитет.
Геј-мажите, сигурно, можат да се идентификуваат со Милдред Пирс, но, бидејќи се мажи, не можат тоа да го прават направо и неиронично.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ако на ведар ден ги исклучат светлата нешто како сива верзија на сончева светлина се филтрира низ наслагите на акриликот, поглед рамен на затворските скици на Џовани Пиранези.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Ова нужно го придружува значителен степен на деидентификација и оградување и неизбежно се филтрира низ иронија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Интуицијата, филтрирана низ проста и цврста логика, му беше најсилното оружје.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Нивното идентификување, колку и да е стрмоглаво и опиено, налага извесен степен на имагинативен напор.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)