фрчи (гл.) - куршум (имн.)

Над нив фрчат куршуми од долги и кратки рафали. Наведнуваат глави.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Над мене фрчат куршуми, светкаат нивните балистички патеки, грми планината од патот до шумата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Бијат од сите страни. Фрчат куршуми од сите страни.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Околу него фрчеа куршумите, по лицето го прскаше земја.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)