фрчи (гл.) - со (предл.)

Коњот со мака ја теглеше колата по нерамното џаде и наближуваше кон селото; фрчеше со носот, се потеше од жештина и од теглењето.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тој само фрчи со носот и гази клапчиња змии во водата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)