чека (гл.) - ноќ (имн.)

Се чека ноќ во овој голем простор нѐ потпира и нѐ подигнува лостот со бело знаме на врвот сред ветерот што ги зафатил прво возбудени од напон мускулите привлечени од оваа игра под течниот пурпур во раствор на шира се движиме пред да нѐ запрат и пред да се растури сѐ.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Шумата беше далеку, а тука, на сивите стреи со сиви оџаци, скитаа мачори и ја чекаа ноќта за да ги ловат ѕвездите и да ја плашат месечината. Сепак шума не нацртав.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
ПРОШТАЛНА
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ноќта нѐ покрива и за нешто нѐ готви бели ги спуштаме знамињата за котви не знаеме зошто и немаме против. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 138
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Денот не можеше да му донесе ништо друго. Ја чекаше ноќта.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)