Таа го чекаше нејзиниот фустан од жолта руска свила, а од него абер немаше.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Затоа, зашто го чекав нејзиното јавување, бев буквално дежурен телефонист од утро до мрак.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ја прислушкував Големата вода, го чекав нејзиниот глас.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Еден ден, гледај чудо! Мајка ми го ставила прстенот, но ништо не вели.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Помина еден ден. Ништо. Два дена. Ивана не се јавува.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)