чини (гл.) - ја (зам.)

Јас секогаш многу ја сакам Билјана, но кога така размислува за важни нешта, ми се чини ја сакам уште повеќе.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
и што бех на христиани добро учинила, и кој зло ми чинеше ја не му се љутех и трпех сѐ што ми чинеха лошо, и некои што беха у жалби и неволи — и јас плачех и жалех со них барабар, или некого от греховни работи отвратих, или си задржих јазик от клетви и л’жи и от праздни зборови, — сите мои добри работи видох ги како днеска учинени и се зарадувах.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Тие, иако веќе многу посурови од младината, чиниш ја криеја стежнатата глава од гајлиња, завиткувајќи ја во украсени мухамедански саруци.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Што чувте?“ љубезно ги праша; наслути - зад него коњот ја начнуваше сламарицата, чиниш ја џвакаше пресувата ноќ. „`Рзнување чувме“ , се згуснаа, се скаменија, пред него, бараа тактика.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тресејќи се целата, очи со раце стискајќи, в пот се изоблеа ладна: Еринија чиниш ја збрка;со глава, ко лисје нишајќи, таа полумртва падна.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)