Чувствував оган на срам под кожата на лицето: во моето грло како да стружеше црцорец.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Така беше: под наморничавената кожа на грбот чувствував оган од кој под плешките остануваше пеплиште.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Болен си“, бездруго рече домаќинката. „Зошто стануваш?“ Прашав дали сум во Лесново.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ми се стори дека животот со далечни звуци е премал дури да се стисне и во дланка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)