Но, онаа нежност без размислување, што ја чувствуваше под лесковиот џбун, додека го слушаше пеењето на дроздот, не му се врати сосем.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Лицето му беше модро и натечено. Ги чувствуваше под јазик, расклатените заби и крвта засушена на врелите испукани усни.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Се држел за грло како да се брани од удар на невидлива коса; во устата, место предните заби, чувствувал под јазикот празнина.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Мртви, тоа вие ли ја прославувате грижата за живите со нивни гласови?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)