Прво тоа одеше со зборови, но се чини дека и двајцата не се чувствувавме многу јаки во љубовната дијалектика, и затоа наскоро преминавме кон нешто понагледно, кон премерување на своите физички сили.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
4. Се чувствуваше многу подобро. Се пополнуваше и стануваше сѐ посилен секој ден, ако воопшто можеше да се зборува за денови.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Атмосферата беше исполнета со многу топлина и извесна блаженост. Сите се чувствуваа многу, многу убаво.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Додека Тамара нешто раскажуваше, таа воопшто не ја слушаше туку во себе чувствуваше многу силна мешавина на лутина, возбуда, разочарување, вљубеност, бес, љубомора, очај, повреда, радост што го гледа....
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Ја чувствуваше многу добро и во себе онаа исконска прибраност пред тој висок снег, што го покриваше сиот свет; беше притивнат како едно од сите оние дрвја околу неговата куќичка, продолжуваше да трае, живеејќи само со некоја срцевина, провлечена како црвена врвца по најскриената средина на своето тело и на своите денови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А исто така речиси бев сигурен дека скокот на Јана од коленото на Непознатиот Катерина го оценува како свој личен успех.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дури и слушнав како вели дека дури сега се чувствувала многу комотно. Во тоа бев сигурен.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ѓорѓија беше свесен за ова и се чувствуваше многу несигурен, затоа што кога ќе го упатеше погледот накај нив, знаеше што мислат.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Тие месеци брат ми секојдневно се јавуваше кај Софи; еден месец пред породувањето таа му кажала дека се чувствува многу лошо, следниот ден му се јавил зет му Макс Халберштат и му рекол дека состојбата на Софи се искомплицирала, и била итно префрлена во болница, а ден потоа Макс му се јавил одново и му кажал дека Софи починала.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога го видов првпат по смртта на Софи, брат ми седеше неподвижен, со погледот закован некаде во средината од масата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тој се чувствуваше многу посигурен да остане само Мајка со нас, децата, за време на војната, отколку и тој да биде крај нас.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во миговите што минуваа се чувствуваше многу стар, потоа многу млад, потоа многу студен, потоа многу топол, час едно, час нешто друго.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)