„Осаменоста ја чувствувам и со тебе и без тебе„, ми рече.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
За момент седам збунет. Се чувствувам и навреден. Навистина, што сака да постигне иследников?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Оттогаш, земјата на Клементина ја чувствуваше и како дел од својата мајковина.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Циљка со променет глас, во кој се чувствуваше и жал и прекор, ја фати нишката на своето раскажување и на сите им се стори дека во земјанката подувна некаков друг ветар и дека други звукови ја исполнија целата просторија.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А беше сигурен дека исто така како него пред да се засолне зад чамот се чувствуваше и неговиот побратим кога го нишанеше на најблиското растојание и кога не го погоди.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)