Белки така не ќе ги изедеше сите, вели, ама со намален глас, да не се чуе до Дука.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По нашите градои, фабрики, села, далеку одовде до Јадранско море, ден нека се слави, Републико мила, глас нека се чуе до небото горе!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)