чуе (гл.) - дека (сврз.)

Чул дека вампирите можеле да летаат па се плаши да не го грабнат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Можам жените да ги натерам да се заљубуваат во кучиња, а мажите во сибирски мачки и тоа сè со помош на Чедо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога чув дека веќе не е жив плачев три дена и три ноќи.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога го чув дека така вели, веднаш се сетив што е работата и им свикам на тие скопувачите мои: - Овега бре.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Меѓу викотниците се чу дека некој тргнал да јави за кавгата во полицијата во Лерна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Купињата беа празни и јас намерно влегов во едно во кое чув дека се зборуваше на наши јазици.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кога ќе чујат дека бастунот трипати чукнува, Пискулиев и Орде слегуваат долу.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Мораше да се враќа по втор пат.” •Изгледа дека на доктор Гебелс (Goebels) многу му се допаѓаше овој филм? •Хичкок: „И јас чув дека се зборува за тоа; веројатно од Швајцарија можел да ја набави копијата на филмот; тој филм беше фантазија, и како и секогаш кога се занимавам со фантазија, не ѝ дозволив на веројатноста да ја покаже својата грда глава.” 139
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Филмската ситуација: жената верува дека нејзиниот маж е убиец, не е така посебна како ситуацијата во книгата: жената открива дека нејзиниот маж е убиец; а ми се чини дека филмот има поголема психолошка вредност од книгата, бидејќи карактерите се подобро изнијансирани. •Хичкок: „Се согласувам, но вистинскиот крај на Сомнеж никогаш не е снимен: Џоан Фонтејн ⥊ пишува писмо на мајка ⥊, во кое ⥊ кажува дека го сака својот маж, но дека чувствува оти тој е убиец.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но чувме дека поминал лошо.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Чувме дека Буза најпосле го нашле: вкочанет бил и загубен од светов. Одвај му ја повратиле душичката.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Опитен беше во расправи и бевме чуле дека сите со кои беше расправал ги беше победил со разум, ум и божја верба.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И од домашние и од професорот слушав шеги за мојата коса но кога чув дека на Ана ѝ личам на еж, сериозно се замислив.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Па, што ќе правиме со тебе? Чув дека си и во некоја банда.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А чув дека некои од оние „изворни елементи“ од Друштвото на писателите ме нарекувале „Калигула“, односно „Калегула“ со нивниот карактеристичен назален изговор.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ниту некој дотогаш го имаше забележано знакот, ниту пак некој имаше чуено дека во близината постои музеј.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Антидепресиви, иако некогаш им требаа, не користеа, а немаше чуено дека до сега некој се отрул од Бетадине или од руска вода.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
И така, ќе чуеш дека се мачел долго, ама „се спаси сиромашкиот“... „беше добар“ како неопходен вовед, а за добрината не биле ни свесни, „одненадеж, во сон...“ со додаток „фала Богу, не залежа и не се мачеше!“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Но таквиот, неблагодарен слушател, за вратка брзо ќе си чуе дека е бујца, односно овци со булка над челото, најглупава што може да биде, која од ништо не се одбира, безмалку и брлива, и која се двои од стадото.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Е, носот му беше малку прчест, а сум чула дека луѓе со таков нос се малку лоши, наврапити, живци.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А кога дојдоа големите војни чувме дека и војводата загинал.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И се чу дека некои жени почнале да раѓаат црни деца. Арапчиња, црнчиња...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Чувме дека и него го покосила улерата. Си го зела. Црна смрт во црно време. 138
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога чувме дека умрела, се сетивме и за мочањето во јазот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
По тој случај се чу дека ги фрлил алиштата и избегал. Никој не разбра кај избега Секуле Дамјановски.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И чувме дека Бугарите јадат магариња, па и ние едно испековме. Го јадеме со гроза, ама го изедовме. После немавме ни оган, ни магаре.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А чувме дека се разболел и еден од готвачите, вели, и тој ден ништо не јадевме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Оти се чу дека таму одел скришум да свири. 113
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тогаш чув дека и брат ми загинал. И за него си поплакав.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И после чувме дека виното претекува, и Левтерија се тргнува, како кога ќе се разбудиш од некој страшен сон.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се чу дека загинале многу луѓе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Чув дека идат, вели Мисајле Ковачот, збивајќи сега понаретко. - Што чу, Мисајле, кој иде, Мисајле, гракнуваме сите одеднаш. 199
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се чу дека куршумот му поминал некаде низ градите и ништо не му скинал. Како да бил негов роднина.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се чу дека сите мажи кои немале работа во Србија, дошле за џандари кај нас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Сакав да те видам. Вчера од еден познаник од Сенди, чув дека ти доаѓаш од Џексон, Мисисипи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Тетка Керолин Ривс“, рече стариот човек, „ми беше полусестра“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Чув дека Живка има прекрасни сини очи“ и му светна погледот со носталгичност, но и итра насмевка...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Знаеш ли што чуле дека сум рекол?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ти реков, сум чул дека Турцине сега пик му имаат на Свети Ѓоргија-Горг.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Чув дека си варел тазе комовица... Ти знаеш, колку сум мераклија.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Си бил татко, знаеш колку е мачно, колку е тешко во туѓина да чуеш дека прв пат си станал татко...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Молчи, Јордане! Засрами се!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Некња баш чув дека само Торонто има повеќе од илјада камиони за чистење снег. Е, ако имаш куќа, црно ти се пишуе.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Италијанецот кој никако не јадеше од јагулата, рече: - Знам за тој нивни пат... Но сум чул дека јагулата е отровна...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Но, ниту синиот, ниту жолтиот круг не сакаа да чујат дека оној другиот е поголем.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Тој и така беше лут на Бошка Манева, но сега, откако чу дека омразата ги фатила и децата, се дојадоса.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Уште кога чу дека Луман излегол од оваа страна на планината, прв меѓу селаните се крстеше и се молеше вака: „Само, луѓе, речете тоа зло од нас далеку да биде“.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кога се фати за траказот, од вратата чу дека Најдо го викна. Се сврте.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кога се чу дека печалбарите од Влашко си доаѓаат, мајката попусто чекаше.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
А кога ти вечерта дојде од некаде и влезе кришум внатре, чувме плач во одајата, чувме дека дете „се роди“, и тогаш јасно ми стана зошто мајка ми редеше дипли на мевот и зошто седеше затворена во одајата чекајќи те тебе.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Бре, какви ненаситници сме, велеа луѓето, го истребивме езерото; се пцуеја, се обвинуваа меѓу себе, но штом ќе чуеја дека пак бучи езерото, дека пак дува југот, скокаа од сон, се будеа и трчаа крај езерото да видат да не се повторува истото чудо.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Да донесам нешто - крпи, такви работи, - пропелтечив, но тетка ми немаше време да биде учтива со мене и да ми одговори, туку продолжи со работата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Прво се израдував кога чув дека ќе има супа, но кога ја видов супата и сфатив дека всушност е чорба со огромни парчиња бело пилешко месо што се препелкаа во цели реки дебел, надуен ориз, ужасно се разочарав.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мече намина случајно накај собраната бригада откај врбаците, невиден од никого и чу дека меѓу другото се спомна и неговото име.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Во полусон чув дека Кети ја прашува мајка ми: - Тетка Малина, Ведан ми раскажа страшна и необична призана за...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
А, јас веќе чув дека си „оперирал“ на мојата територија и дојдов да те предупредам: Таму каде што е Абраш, не може да биде никој друг.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тато постојано ни ја кажува кога ќе се скараат со мама и кога ќе ме чуе дека јас на Бреза ѝ велам: „Да знаеш, ако овие двајца продолжат да се караат можат да се разведат?“
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Но како што се смирија така чуја дека ништо не се слуша.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Не сум сигурен од кого чув дека во селото се случило и едно убиство на нашинка, а виновникот, иако можело да се знае, не е пронајден.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Да не чу дека сум целата искрпена, велам, крпа на крпа, крпа за крпа?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Чувме дека биле повторно уапсени.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Господе боже, си велам, сум чула дека некои по десет пати умираат, а татко само еднаш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сум чул, вели Лазор Рогожаров, сум чул дека од свила бегале вошките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А сум чула дека млекото мајчино било како смолата од смреката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сум чула дека тоа цвеќе било лек против покачен крвен притисок.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се чу дека едни ќе нѐ водат на Сахалин, на ,Островот на смртта", поштивија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Чув дека е тешко болен. — Ништо не му е сега.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не сакам да се чуе дека офкам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
После чувме дека, на тој ист ден, се запалил и генерал Русланов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Може така ми се чуло, си велам, којзнае што ми се чуло дека многу мислам на Никифор.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Можеби кога ќе чуе дека ме убиле, ќе се расплаче со обете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Имавме чуено дека некоја Германка јадела човечко месо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Е, сега сѐ ќе и каже и мојата лага веднаш ќе се открие.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нему сѐ уште ништо не му беше појасно, но кога чу дека Бак се вратил, скокна и влезе внатре: - Мамо, мамичке – викаше по тетка ми – дојди, сѐ ќе ти објаснам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)