ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Песната извира од длабочината на поробениот Македонец, со векови пластена во неговата душа и се лее, се шири и далеку се носи низ пиринскиот крај на Македонија.

Солена пот им се лее од нивните поцрнети лица.

Откако отпочна тука да се шират и да се доградуваат рафинеријата и погоните за каучук, нашите градежници уште од пред повеќе од десетина години почнаа да ги удираат темелите на многу објекти, кои денес се шират на едно огромно пространство на овој петрохемиски комплекс.

Димот, лутиот дим од солзавецот постепено но сѐ повеќе се ширеше и навлегуваше во секое катче на „Сен Лазар“.

Доаѓаа На полноќ Чиниш По договор: Стравот на еден Осамен човек И стравот На еден Осамен Збор. Корен Некаде во мене Шири и расне Длабок еден корен Огнозборен. Овошник Дрочен а мал Овошник Во кој сум се Пресоздал вода си „Вода си, Рече ноќта, Можеш Низ мене Да течеш“ „Веда си, Рече громот, Усти низ мене Сѐ што посакаш Да речеш“ ***

Исто така бевме и големи љубители на LSD, така што често муралите што ги плескавме ги ширеа и отвараа ѕидовите, а публиката на нашите перформанси се претвараше во кокошки, зајци и мали сиви полски глувци. Беше забавно.

На Бојана му се чинеше дека црвенилото на темносиното, ѕвездено зимско небо, се ширеше и се зголемуваше.

„Не си деклариран, разбираш? Толку ли ти е тешко да се декларираш? Па еве и Земанек...“, рече без да заврши, без да ме погледне во очи, онака свртена со грб и јас гледав како полека ја ведне главата и дека плаче; ребрата ѝ се ширеа и спуштаа како кај кораб неосвоен од туѓ морнар.

Се туркаа, викаа и се надвикуваа, за спас се фрлаа во подивените и разулавени води над кои секои неколку минути долетуваа авионите кои во низок лет и заглушувачки виеж митралираа, фрлаа бомби и ракети и веднаш зад нив долетуваа други и со некои бомби што ширеа и дигаа многу пламен, ги доубиваа, ги гореа испопелуваа и мртвите и сѐ уште живите.

Како да не претпоставувал што може да се случи или како да сакал да се случи нешто заради што ќе му се памети името.

Додека сите други молкум стоеле, Онисифор Мечкојад, следејќи го другиот Онисифор, и самиот се подал малку напред, мислиш ја имал вилата во свои раце или, најпосле, мислиш го поттикнувал својот роднина да издржи до крај и пак утре да фрла семе за нови и идни преданија што ќе се шират и ќе бабрат од квасот на стравот, тоа глекаво и лепливо тесто да ја покрие срамната прикаска за неговиот дедо или за дедото на некој негов дедо.

Се ближел заод некако поинаков од другите до тој ден, како тежок, како мртов сон - до бескрај се шири и сѐ околу себе дави пепелава поплава без јасни сенки, слаба темница што ни се враќа во коритото на секнатиот ден ни прераснува во ноќ.

Во себе пресметувал колку е помлад од покојникот, уште колку му останува да се поживее.

Луѓето најпрвин бегале од нив, потоа им се заканувале со ластегарки и ги крстиле Проказници.

Проклетството продолжило: крастите се ширеле и од другата страна на кожата. И мозоците им се расцветувале од нив.

Тоа беа и нивните црвени знамиња, што се ширеа и виореја на ветерот од таа пролет, и џандарите, што секогаш ќе го однесеа оној, што зборуваше, пред себе, кон џандармериската станица зад неколку улички.

И градите на ова издолжено тело ритмично се шират и се свиваат, и невидлив грч поминува во крвотокот и ладнина ги ежави коските.

Се лулаше земјата, се поткренуваа уплашени гримаси, изригнуваше пламен што темнината стрвно го голташе. Хаос се ширеше и го стеснуваше видикот.

Чадот се шири и се собира, се зашилува и се занесува.

Тоа плаче - ќе излета: го шири и го собира мешето и претка со рачињата.

На градите му излегува една црвена пара, се шири и тептисува на алиштата.

Полуостровот за сега ѝ е под мирисливото здолниште а заразата од раните не се шири и не достасува како болка до нејзата спокојна свест и до студената совест.

Се повеќе стануваше жена. Врелината не ја топеше; ја ширеше и ја чинеше безгрижна.

Пукнатините на куќата зафатија сѐ повеќе да се шират и секој момент се закануваше опасност куќата да се урне.

На зајдисонце започнуваше руменилото да избива од него, како подземни вулкани, да се шири и да ја бојадисува пурпурно целата вода; птиците ги зафаќа немир, кричат и во јата трчаат по сонцето кое им бега зад планинските врвови; потпалено езерото, блескоти и фрла алови отсјаји в очи.

Пукнатините постепено се ширеа и се закануваше опасност да се урне куќата.

Како официелен филозоф, како професор на Берлинскиот универзитет, Хегел не можел а нити сакал да шири и проповеда превратнички идеи.

Времето врвело... Куќите една по друга се множеле, множеле и селцето од година во година и се ширело и растело...

„Запеј, запеј, Караорман, Караорман и Славеј Планина...“ Гласот од песната ѕунеше, се ширеше и се носеше низ буковата зелена корија...

Повторно доаѓам пред долината и таа се отвора како стара книга на залутениот ветар лисјата се шират и во неа влегуваат право високото небо со гребенот на врвот планински што лебди над облаците потоа снегот што се спушта жолт и овенат право во моето срце измешан со поројот во 'рбетот што му шуми.

Долината се шири и станува сѐ поголема собирајќи го во себе зрното на мојата семка.