А Живко, кој пиеше и јадеше барабар со татка си, се прибираше во себе, смислувајќи ја во главата ако веќе не му беше запишана во тетратката, својата нова приказна така испроверена до вистинитост во измислената Пасквелија.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Дедо попот во меѓувреме си јадеше барабар со Килета.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)