Сега, сега, повторував во себе. Сега, сега јачеа во мене одѕиви. Сега, сега, се стискаа тупаниците на Гавранот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Долета како што му личи на орел, Со грмежи што јачеа во шумата Со кисела пот во вратот, Со пена во клунот, Со крв на ноктите.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)