Тоа е така, помислуваше, зашто без вас почеток нема но без вас нема ни - крај...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Ги одбираше Тој зборовите, ги лачеше, ги средуваше и со голем страв ги допираше оние меѓу нив низ кои се насетуваше беспризорно мрачната боја на крајот.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)