ве (зам.) - земе (гл.)

Рече: - Навикнав на вас, ѓавол да ве земе.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Веднаш да запамети, - рече Чакарвелика, - зошто јас еве сега одам да ве јавам на Бугарите та со добро да ве земат ако ве имаат за земање.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Командирот се зауми: - Ѓавол да ве земе, - рече.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Татко ти ќе задоцни, имало конференција на работа и рече да се прошетаме до кај нас, па ќе дојде таму да ве земе.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тие деца ќе имаат олкави заби, со бради ќе можат да стојат в олтар. Ѓавол да ве земе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Зошто им давате и на децата да пијат, врагот да ве земе!“ викаше слепиот Тимон слушајќи им го гласот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
БОРИС: Кој ве научи вака, кој ве зеде на душа?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Некој се качи на една маса и рече на грчки, а потоа на македонски: - Вечер и утревечер и понатаму ќе спиете по куќите на младинците што ќе ве земат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тешко си ги согледуваме своите грешки и слабости, па ако учителот не ви ја даде оценката што ја очекувате, лути сте му, мислите дека ве мрази, дека ве зел на заб и слично.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Нели заедно ве зедоа, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)