ве (зам.) - исклука (гл.)

Не се разбегале и не легнале кој каде ќе можел да ја засолни главата, измршавени и изветвени, со ненадејно чувство на папсаност, а Васко Тушев, забест божем под подотворените усни држи парче пресен кромид, се веднел над својот баџанак, нем и сув, додека од карпите се разнесувал гласот на оној што стрелал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Оставете го добитокот и одете си, инаку еден по еден ќе ве исклукам со туфеков.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)