Затоа тогаш ви реков никогаш да не барате награда за своите дела и да не очекувате тие што ги љубите вечно и безмерно да ве љубат за возврат, оти човек дејствува заради Него и единствено љубовта Негова е вечна и безмерна.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Пак ја местам во санката бледата, растреперена Надењка, пак летаме во страшната пропаст, пак ветерот фучи и лизгалките на санката треперат, и пак, кога санката најбрзо и шумно лета, јас велам полугласно: – Ве љубам, Надењка!
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)