ви (зам.) - бега (гл.)

Денес кога размислувам за филмовите на Енди сѐ уште ме фасцинира едноставноста на изразот, но и чувството што се провлекува низ нив, на нешто кое се обидувате да го фатите, но не можете бидејќи тоа секојпат необјасниво ви бега.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ако платат.” 26 години подоцна, Курт Кобејн од Нирвана пишува, “Не се чувствувам ни малку виновен поради комерцијалното експлоати­ рање на сосема истрошената рок култура бидејќи, во овој момент на рок историја­ та, панк рокот (иако сѐ уште свет за некои), за мене, е мртов, не постои...
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На професорот Георги Старделов, тогаш белградски студент, денес, 58 години по случката, уште не му е јасно како купиштата роднокрајни зелки што ги беше растоварал на Бајлониевото пазарче наеднаш се најдоа на врв Балканска улица кај хотелот Москва (а така беше било пишано: Москва секогаш да е на врвот) и почнаа да се тркалаат удолу, како кога пред очи ви бега голеиот сон, оној најубавиот, од детството.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
За нив имав слушано многу пред да ги видам и морам да признам дека ни одблизу не беа толку забавни колку што беа самите разговори за нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
При сѐ што толку го проучувате човечкото тело, што ни еден посмртен прдеж не може да ве одмине незабележан, сепак има нешто што ви бега низ прсти.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)