ви (зам.) - се (гл.)

Чувството дека мислите ви се сосема независни може да предизвика паника и луѓето обично зборуваат за паѓање во “К-дупки” - состојба кога не можат да се помрднат.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
„Животот ви е таков какви што ви се мислите“. Ја прочитав крилатицата и ја подвлеков.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но за тоа подоцна, оти времето не е стигнато, о возљубени; а јас сум познат по тоа дека уживам да сочинувам слова секакви и да си измислувам свои истории што воопшто и не се случиле, ама да изгледаат така како пред очи да ви се; и знам сказанија да преподавам така, со прекини; по малку да ви давам да вкусувате од собитието, од слаткиот мед на историите, како на изжеднет вода што се дава во пустина, капка по капка, за да не го усмрти заситувањето на жедта, на потребата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
— Кои ви се тие мачки, вели Апостол Макаровски. — Мачките од логорот, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
БОРИС: Море кој е како вас. Го колете јагнето, рацете не ви се крвави, го јадете, не ви се мрсни.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Идоли ви се оние идиоти кои се самоубиле слушајќи ја „Тужна је недеља” и ситниот криминалец Киро Атевиќ.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- А колачињата? Каде ви се колачињата? Охо-хо! - И колачиња има!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Имате желби да летате, да патувате, да бидете сакани, да ви се живи и здрави тато и мама, имате желба убаво да се облекувате, да имате свои книги, имате желба да бидете добри ученици, да имате добри другари и слично.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
И вас ве прашуваме. Каде ви се козите? – Вие сега полесно може да дознаете! – извика мајка ми. – Не грижете се, сѐ ќе дознаеме.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Каде ви се? – Ги дадовме! – прифати мајка ми, навикната да одговара прва, кога упаѓаа туѓите војски в куќи, во отсуство на татко ми.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Малограѓани! Сељаци! Децата ви се до гуша во хероин а вие се курчите со вашиот безвезен, апсолутно непримерен морал и со вашето фолирантско „згрозување“ над „девијациите“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)