вие (зам.) - да (сврз.)

Море, седи, ослепаго, како су чинила измет на ваа куќа толку години дури вие да се жените со браче Илка, ќе чина и сега, токо ние сакаме вие да си се удомите, да си имате друшки како шо си имате, а за измет — ќе чина гајрет дури да потпркне Ѓурѓа ошче некоа и друга година, па после и мене ќе ми се поолесне товарот!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Затоа гледајте вие да не кодошите еден со друг, живејте како браќа, да не плаќате после борчоите кога ќе се вратит Османлијата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Барајте некоа сиромашка, приберете, ем вие да се порајтисате, ем јас да имам некоа одмена, братко.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ги одбираше Тој зборовите, ги лачеше еден од друг, ги довикуваше од просторот од тишината и од вековите, од облеката и од празниците, од сите пештери и од сите жетви ги собираше, им се умилкуваше, ги галеше, им шептеше, ги средуваше во мали врзопчиња, ги подучуваше и им се подналутуваше, им зборуваше и им појаснуваше дека за сите нив има голем порив да ги разигра, да им открие поинакви и поинакви значења за да не талкаат расфрлани и неразбрани низ сечија свест и низ сечии копнежи.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Не прилега вие да се дружите со секого и насекаде, зашто вие не сте како обичните созданија и безразложна твар.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
- Жал ми е! Но би сакала и вие да ме сослушате до крај. Влезени сте во бременоста каде со закон е забранет абортус...
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
— Ништо не знаеме, ми велат, ние чекаме вие да ни кажете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас сум ви рекол еднаш, вели, а вие да мислите илјадапати.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Вие да не сте иследник, прашувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас сум ви рекол еднаш, а вие да мислите — илјадапати.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме гледа кондуктерот и ќе ме праша: — Вие да не се враќате од логор?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Искрениот восхит што им го должам на вашите книги и дури ако таа е придружена со големо незнаење, и искрената симпатија што ја имам кон вашата земја (би требало да речам вашите земји) ме повлекоа кон една авантура, за што станувам свесна дури сега, во која нема никогаш да бидам на висината на улогата што би сакале вие да ми ја дадете.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Вие ме прашувате дали би можеле да ми го испратите ракописот на Балканскиот клуч по електронска пошта.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
- Е, шо велите, шо ќе прајме со името? Ќе го дајте? - А вие? – го прашувам. - Не, ние нема да го дајме. Име не се дава. И вие да не го дајте.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Избегнувајте од каква било зајадливост и шега и помислете дека таа судбина сте можеле, можеби и вие да ја имате.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Го дочувавме вие да му судите ... Но вториот овдека го нема ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Како што родителот се труди да ги задоволи, колку што е можно, вашите желби, потребно е и вие да вложите напори да ги задоволите желбите на вашите родители што се однесуваат на вас.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Еден од методите на лечење кои ги спроведуваше доктор Гете наликуваше на газење по лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И јас тоа го почитувам, го почитувам вашиот избор, само ве молам и вие да ја почитувате мојата работа и да не се мешате во неа,” рече доктор Гете, и продолжи да го плете долгиот црн шал. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тоа беше намерата на вознемирената Трајчеица.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дојде, ги изведе на показ игрите на онаа неодмерена стрвница, или поточно бесрамница, а притоа како да сакаше да рече: јас ви подарив една тајна, толку од мене, а сега ви го препуштам редот вам, и вие да постапите на ист начин: да бидете дарежливи кон мене; да го изнесете од скришниот долап куферот на тајните што и јас сакам да ги дознаам; зар многу барам?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
МЛАДИЧОТ: Не. Дојдов на минута-две пред и Вие да дојдете.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)