Сфатив дека нашата персонална „реалност” е мошне зависна менлива, исход или продукт на чинители кои, како што изгледа, не зависат од оваа „реалност”, туку постојат во некоја независна „реалност”, која делува врз нас, но е вон нас.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Неколкуте минути на тој необичен хипнотички експеримент го продлабочија моето чувство за мистеријата на заемните врски помеѓу физичките дразби и нашето искуство за нив, за вкоренетоста на сетилноста во менталното устројство и рамка, за моќта на социјалната динамика и структура, на нашите лични врски и робувања, да влијаат врз, дури и да ги детерминираат, нашите верувања, мисли, осети, перцепции, чувства, конструкции и однесување, до граница чие определување е невозможно.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Уште повеќе, со оглед на тоа дека при создавањето-на-значење, активностите се замислуваат однапред, нарациите ги детерминираат реалните ефекти, т.е. ги обликуваат животите на индивидуите.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Таму не функционираат термините искреност, љубов, верба, доверба и други квазихристијански концепти, туку она што ги детерминира се реалните интереси.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Не само што нарациите го определуваат значењето што индивидуата му го припишува на искуството, туку овие приказни во голема мерка одредуваат кои аспекти од искуството на индивидуата ќе се селектираат и ќе бидат изразени.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)