ги (зам.) - дупи (гл.)

Горно маало на Долно маало жените им ги дупело, Долно маало на Горно маало ќерките им ги пупело!!? А слобода е, и тоа каква слобода!?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Гладот, немаштијата, ограбената земја од туѓи и домашни сајбии како остен ги дупеа и ги гонеа во туѓина...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Црни топченца - како јадро црно монисто - може ѓердан да нанижеш додека се меки, откако ќе се потсушат - игла не ги дупи!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Му ги кршат носот и вратот, му ги дупат очите, му ја двојат главата од телото, се креваат думани прав.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како во старата Спарта: управувачите отсуствуваат поради војна, хелотите им ги дупат жените!“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
БОРИС: Најдалеку имав патувано до Зелениково. Ти по Италија ги дупиш ушите.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)