Двајца мажи седат на масата, работејќи, со главите наведнати.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Потоа ќе ги забележите стаклените шкафови што содржат импресивна колекција на прибор за пушење и предмети во врска со дрога, од разни цевчиња до шампон од марихуана, „liquid XTC“ и смарт друг прашоци, плус две големи кутии со кондоми.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Поради близината на неговата работна позиција до 37 раководството на компанијата, Н.Н. беше во можност да ги забележи сите дејанија и начини на работа на раководниот тим – што секако вклучуваше и многу ризици кои подоцна, во ноември 2001, се ефектуираа со незаконит отказ од работното место, со што и настанува спорот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Како резултат на лошиот раководен процес и лошото планирање, често и речиси редовно се случуваше да се остане и по неколку часа повеќе од полното работното време, а за ова прекувремено работење работниците воопшто не беа платени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во ќошот, под големата врамена слика на некогашниот фудбалски тим од Маказар (сега не постои) ги забележав Жабе и Џорџ, но не им обрнав внимание.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Природно, ги имаше и пред говорничката плоштатка на старата црквичка: Се втурнаа меѓу луѓето што го слушаа старчето и само се појавија толку колку за да ги забележи говорникот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Препуштени самите на себе, веројатно би ги забележале.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Жими живиот Бог, ги гледа; тука, во сокаците на сиромашките маала, ене ги гледаат како на амалски колички некои нови луѓе ја довлекуваат скромната покуќнина и под присмотра на полицијата се населува во нивните испразенити домови, ги забележува во покриените чаршии на застанати како по навика покрај своите празни тезги во кои продаваа и тргуваа, во замолкнатите синагоги, на Плоштадот на слободата на кој, му раскажуваа сведоци, во 1908та на десет јазици солунските мултинационални сојузници на младотурците ги прогласија заедничките идеали за слобода и еднаквост според светлите европски примери, а 34 години подоцна, солунските Сефарди го доживеаа своето прво понижувачко ропство, од некои нови и отровни изданоци потекнати од искривоколчениот дух на таа иста Европа.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
И денес го гледам татко ми, онака свиен во темната соба, претворен во силуета пред светнатиот апарат во мракот на одајата и наслонет со увото на шепотливото радио. Еден ден, беше тоа некаде кон почетокот на окупацијата кога дојдоа и ни го запечатија радиото, Рашела почна да ги забележува нашите потсмешливи погледи, по посетите на млекарот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
На Плоштадот на слободата, во покорениот град, на потклекнатиот Балкан, во згазениот континент.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Грот: Дали свесно пишуваш за одредена возраст? !
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Грот: Една од работите што ги забележав во „Живот во пеколот” е дека политиката на стрипот е насочена кон, како што јас го нарекувам приватен простор: лични односи, работно место, училиште.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Толку тешко може некој себеси да се фати „на дело”, што ќе бев во искушение да признаам дека воопшто постојат овие, во суштина неелементи на искуството, да не бев понекогаш во ситуација случајно да ги забележам во акција кај другите, а тие да не ми ги пријавиле.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Постои и цутење на минатото, цутење на веќе расцутеното.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Никој не ги забележува тие цутови, освен поетот, испружен на нишалката под црешата во дворот.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Виде оти ја напуштија борбата сите, им удри уште неколку залпови во правец на конакот и казармата, си го јавна својот коњ и со другарите, го напушти и тој „бојното поле" со тешка тага на душата што не го турна Арслана од мудурлакот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И уште пред зори двајцата предавници се вратија секој дома, ги врзаа маските на јаслите и легнаа да мигнат, ако можат, без да ги забележи некој кај беа ноќеска.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Четниците, засолнати зад карпите можеа веќе да ги забележат претстражите од потерата како се вовираат низ честарот, собрани во групички по три четворица, но држејќи врски меѓу себе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Значи, ќе не чекаат оние пезевенци на чукана, — рече пашата и се насмевна, потценувајќи ја смелоста на востаниците.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Си ја помина Толе кај светијованите ноќта како „господ шо рекол“, како кај свои луѓе, а Трајко не ги забележа изутрина модрите венци под Митрините очи, ниту му текна да и погледа под затилокот на вратот и под гушалчето на гушата за да ги види белезите од Толевите заби, нити забележа дека Толе дреме крај оган. Тоа не е негова работа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Од врвот на Смечот Толе и другарите ги забележија потерите од Фазлибеј, кои преку Ореовска и Црничка пресоп навртоа долу Маково, Рапеш, Брник да ги бараат џелатите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Одеднаш чуката оживе. Колку внимателно да ги фаќаа четниците метеризите, аскерот ги забележи, а командантите со биноклите можеа да ги видат како се сместуваат зад големите карпи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толе и тука даде наредба да го чекаат него за команда.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Аскерот ги забележа голораките дедо Колеви востаници по чуките, а сигурен дека немаат оружје, се назагнаа живи да ги излови.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ло Тек-овите некаде имаа појачало и синтисајзер, а сега ги забележав и обрисите на звучниците поставени над суровите бели рефлектори.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Врз работната маса ги забележа неколкуте свои книги, списи, предмети, грубо преместени, без негово знаење.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Кога се враќаше од зградата каде што се наоѓала Воената гимназија во која учеле Ататурк и Фетхи-беј Окијар, Татко ги забележа полициските сили, распоредени околу вакафот и џамијата.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Повторно ги забележав вообичаените мали правописни грешки, од времето кога беше здрав.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
На предниот дел од џамијата, ги забележа плочките со имињата на сите султани...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Под народна мудрост подразбирам забележување на очигледни работи, кооишто ги забележале и кубистичките сликари.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Веле гледаше замислено пред себе и не ги забележа затворените, густи кругови со брчки околу очите на Аргира, ни чудниот сјај на неговите очи, ниту пак лесното потреперување на брадата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Потоа пак го насочи погледот во просторот каде што ги забележа таинствените сенки.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Дрогата, исто така, ја намалува потребата за спиење и јадење и поради тоа што нема јасни надворешни манифестации, промените во расположението и однесувањето ретко кој ги забележува.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Пудриерите со камена пудра, шишенцата со парфеми, убавите чанти, свадбениот подарок од Френк, кој се состоеше од комплет четка за коса со сребрена заднина и еден чешел, сите тие нешта и други работи таа не им ги даде на своите ќерки, на кои Даниел би можел да ги види, туку на некои небитни познајници, каде што беше многу мала можноста неговите очи, кои секогаш ги гледаа тие нешта, да ги забележат.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Сте ги забележале ли оние наши осамени старички во црно везден што стојат потпрени на оградата и загледани в земи никогаш и ништо што не зборуваат?
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Сте ги забележале ли оние наши старички во црно везден што стојат потпрени на оградата и загледани в земи никогаш и ништо што не зборуваат?
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Низ неа проговоруваат и природата и оној долу во дамнината, некаде во четвртто ледено доба, над дваесет илјади години пред нашата ера, кога ги забележал своите пештерски цртежи, и оној, далеку во иднината што веќе го наслушува нашиот глас и, ене, се одгласува.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Но, човекот во сина ооблека покажа дека оние двајца ги забележал дури малку подоцна.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Човекот во сина облека ги забележа потсмешливите погледи на младичот емитувани кон дисциплинираниот ред муштерии на градскиот сообраќај.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Кога ги забележа некако целите наддадени кон него, спокојно ги праша: "Ви требав нешто?
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
БРОЈОТ И СОСТОЈБАТА НА САДОВИТЕ ВО КУЈНАТА Тој ги забележа знаците и почна да се интересира за нив.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
- Боге од Бањи го носи сандакот - јавуваше Даскалов. -Сега можеш да ја запалиш големата свеќа. Погледнав повнимателно.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Всушност Даскалов кога се сврте кон куќата и тргна кон прозорецот јас не го препознав; неговата сенка обрабена со одблесоците на светлината можеше да биде и сечија, и изгледа токму заради оваа помисла со задоцнување ги забележав знаците што ми ги испраќаше.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
ДАСКАЛОВ
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тоа утро, кога првпат разговаравме за трагите што никогаш не можеш да ги забележиш овде, под Сина Скала, надвор врнеше дожд, јас не отидов на училиште, а денот беше сосема беззначаен бидејќи сиот беше собран во една парталава сива облека; потсетуваше на изнемоштен изѕемнат бедник; стоеше под стреата и тоа пред самиот прозорец.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Малинка и Златко ги гледаат трендафилите. Како првпат да ги забележуваат. Навистина се убави.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Ако уводничарот имал намера читателите да ја сфатат хумористичната поента на карикатурата, тогаш сигурно очекувал без никаков проблем да ги забележат и многуте алузии на машкото геј- културно градиво на кое пред малку се осврнав.
Ова само по себе сведочи за појавата што цело време ја викам геј- иницијација.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таквите знаци Еразмо ги забележа сам, откривајќи за себе сигурна работа: Tој воопшто не се познаваше себеси!
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Празното Мјенѕиздроје го поминаа без да ги забележат луѓето кои беа тука на одмор.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Кога ги забележа, таа застана како скаменета, и тоа некако ги скамени и тројцата нејзини посетители.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Потоа мажот ѝ зборуваше нешто, покажуваше на децата, на мигови ги ставаше своите дланки на нивните глави.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Она што следи е приказ на некои од правците на развој што можеме да ги забележиме со приближувањето на нашата ера кон сѐ-електронската иднина.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Бев среќен во прегратките на тагата по виулицатa и дождот, сонце ќе огрее погледот залутано талка во далечината се обидувам да го слушнам гласот од златоустиот коњаник во дамнината... Oдвај ги забележав трагите од прашинките во одминување...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Едно од нештата што ги забележав околу компјутерското боење е дека тоа е слично како кога небото се прелива од розово кон еден вид зеленкасто сино, без сивило помеѓу - тоа е мошне тешко да се постигне со боја, но небото го прави и компјутерот го прави”.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Машкиот дел во салата воопшто не ги забележа, чиниш крај нив поминуваа како сенки.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во тие подадени раце ги забележа и своите, со една мала паричка кусур.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Дури со раѓањето на денот ги забележа од двете нејзини страни родилките на кои им се оцртуваше блажениот лик, карактеристичен за новопечените мајки.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Господе, дали полудувам! - сестрата прва ги забележа промените кај Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Безнадежно подавам раце, но никој не ги забележува.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ако ги забележал некој - шо знат дека тие носат!
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Мораше да ги прибере сите сили за да не се повлече прв и да исчека првин таа да си оди.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во мракот одвај можеа да ги забележат своите лица.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
„ Знам, ги забележав дамките на твоето чело.“ Ја прегрна.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Камилски се задржа и на многубројни лексички траги во балканските јазици на занаетчиската терминологија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски ги забележа поопштите заемки како: занает (на арапски sanat); чирак, помлад помошник на мајсторот, обично го учи занаетот (од турски irak), калфа, прв помошник на мајсторот (од арапски kalfa); калфабаша, главен, најстар калфа (од турски ustaba); еснаф, здружение на занаетчии од иста струка (од арапски esnaf).
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски, кој не ги забележа испаднатите купони од книгата, самоуверено одговори: Се разбира дека ја прочитав. Затоа и ја задржав подолго време.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И оваа заемка Камилски ја внесе во својот жолт нотес заедно со зборот чаршија (од персиски аri) за поопстојно разгледување со Татко, сметајќи ги за посебно значајни, но и со меѓузависно значење.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ги забележа зборовите: туџар, трговец (од арапски tccar); тељал, телал, вид трговец, посредник, но и лице што ги известувало луѓето за продажбата на некаква стока (од арапски telll); ортак, партнер (од турски ortak); џамбаз, трговец со коњи (од персиски cambaz); муштерија, редовен, постојан купувач (од арапски mteri); дуќан, дуќанче (од турски dukkan); есап, сметка (од арапски hesap); алаш-вериш, алаџак-вереџек, купопродажба, размена, пазарење (од турски alışveriş и alacak-verecek); пазар, (од персиски pazar); пазарлак, погодување за цената при купопродажба (од турски pazarlik); ќар, заработка, добивка (од персиски kr); зијан, штета, губиток (од персиски ziyan); фајде, фајда, корист, полза (од арапски fayda); келепур, џабе, нешто добиено за малку пари или под цена, ќелепур-софра, келепурџија (од турски kelepir); бадијава, бадијала, џабе, без пари (бадијалџија, готован, неработник), (од турски bedava и bedavaci).
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Брзо додаде дека нема ништо лошо во парите, обидувајќи се очајнички да се надоврзе на аскетските проблеми кои, тврдеше, единствено ги забележал.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Најголем е кмерскиот алфабет, со 74 Malajalam букви. Maldivisko Во еден совршено правилен систем, каков што се некои алфабети смислени од лингвисти Sinhale{ko коишто имале цел да ги забележат јазиците што дотогаш немале писмо, на секоја фонема Sirijsko ѝ одговара една графема.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ги држев сѐ уште живи во сеќавањето од разговорот меморизираните пораки на Арафат. Морав веднаш да ги забележам.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Јас ги забележав и се држев настрана и воопшто не погледнував таму.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Поголемите зла, без исклучок, не успеваа да ги забележат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Со брз опул ги забележа и гавазот и Бошко надвор од авлијата, кои ги држеа уздите на коњите.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Веднаш ги забележа и солзите... колку и да се обидуваше Марија да ги скрие.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И не од нарцисоидност туку од љубов и верност кон првичниот поттик, кон првичната инспирација, кон онаа првичан возбуда што ги забележа првите зборови кон овој реквием, основата негова, јас ги сочував нив во нивниот автентичен вид, придружувајќи ги со новите песни со прологот, епилогот и епитафот како обид да ја согледам и изградам неговата поетичка целина.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Разгледувајќи ги урнатините, Богуле наеднаш ги забележува во нив татка си и мајка си каде што лежат мртви.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Но на сето тоа му дојде крај, кога еднаш жена му на Оруш, случајно или намерно дојде во плевната; виде дека вратата е одвнатре заклучена, ѕирна низ цеповите и ги забележа на сеното.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Дури тогаш ги забележа еден од кадините гавази и мошне се препали.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Сејмените што бегаа бркани од селаните во двете посоки на улицата ги забележаа Турците, кои во тој ден, петокот, го празнуваа и ја разбраа работата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Можат да летаат низ апстрактни шуми, што се всушност графички прикажани статистички податоци и така многу полесно да ги забележат мострите отколку на колкав и да е компјутерски екран.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Крсте си ги забележа сите предмети во тевтерчето и се посоветува со баба си колку пари горедолу ќе треба.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Крај каучот, ги забележав Мајкините свети книги, а тука беше и Татковите книги.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во далечината, на малото островче од реката, ги забележав белите галеби кои беа долетале од солунското пристаниште. Мислите ми беа со Мајка.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Коњите што влечкаа оружје и муниција се сместуваа во шталата што војската ја изгради крај селото; војниците што се грижеа за нив, одвреме-навреме ги водеа и ги напиваа вода на езерото; имаше разни коњи: дебели, слаби, болни, троми, а имаше и 'рзаци, та кога ќе поминеа низ селото, ги вртеа главите по дворовите и 'ржеа кога ќе забележеа некоја кобила; а војниците, пак, зрчеа по жените и девојките; но тие, штом ќе ги забележеа, се тргнуваа од патот, се пикаа по дворовите, влегуваа во куќите.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Кметот, кој пиеше со селаните во дворот, ги забележа, стана од масата и излезе на патот да ги пречека.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Во новонастанатите општествени спротивности Хегел не ги забележува нужните услови за понатамошниот дијалектички развој на општеството, туку противречувајќи си наполно на своето учење за сеопштото движење и незадржливиот развој, најдобриот општествен поредок го наоѓа во статичната пруска монархија, во која, според него, нема спротивности, па спрема тоа ни услови за развој во понатамошен, повисок општествен облик.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Кога ги забележа некако целите нададени кон него, спокојно ги праша: - Ви требам нешто!
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Но човекот во сина облека покажа дека овие двајца ги забележал дури малку подоцна.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Човекот во сина облека ги забележа потсмешливите погледи на младичот емитувани кон дисциплинираниот ред муштерии на градскиот сообраќај.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Посебно ме стаписа забелешката што ми ја шепна (а другите не можеле да не ги забележат нејзините усни на моето уво) значи таа ми нашепна дека претпоставувала оти и случајот со ноќта на славеите е еден од оние мои соништа за кои таа нема ниту може да има некое објаснување.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Речиси заедно со кифлите во слаткарницата влезе и Б.С.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Зарем не сфаќаш - грубо го оттурнав со погледот – ги обвинуваш луѓето а тоа звучи како кога ќе речеш дека времето се мурти, може и да заврне, а нигде облаци или пак никој не ги забележал освен тебе.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Зошто да не ја замоли Јованка да го потсети на некои од поединостите што можеби не му паднале на ум, не ги забележал, или пак му се измолкнале од вниманието додека ја земаше поканата во оној налет на еуфорија.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Сакав само да ме потсети на некои поединости, што можеби не сум ги забележал... Сакав само да проверам...
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Повтори уште еднаш за да може оној што прашуваше да го запамети редоследот и да ги забележи буквите до една.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Понекогаш сè продира во него, во неговиот лик. (И тој се гледа како мртовец што чекори.) На централната свеченост, додека ждребците потскокнуваат по тактот на тапание, веднаш ги забележуваат двајцата прастари играчи, обајцата без маска, без украси, само со завиткано парче бело платно во рацете.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Мислев – итрица, се прави дека не ги забележува моите погледи.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
А секако и Дејвид и Мик носеа денс-чевли кои ги правеше лондонскиот Анелон Дејвид. (...) Кога таа есен претседателот Кенеди беше убиен, го чув тоа на радио-вестите додека сликав во своето ателје.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На вечерата кај Џејн, ги забележав Дејвид и Мик.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
А ни за Битлси.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во отсјајот на огледалата ги забележа мустаќите и брадата кои сношти, за време на големиот танц, ги немаше на неговото лице.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Покрај тоа, некои бивши пациенти ги забележале своите коментари во писмата до др. Хофер и др. Озмонд, а тие ми ги пренесуваа информациите битни за изградбата на објектот.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Поп уметниците работеа ликови што секој можеше да ги препознае - стрипови, градинарски столови, машки панталони, познати личности, туш кабини, фрижидери, шишиња Кока-Кола - сите оние феноменални модерни работи кои апстрактните експресионисти толку упорно одбегнуваа да ги забележат.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Појдов кон ресторанот. Ги забележав Х.Х. и О.О. Беа наведнати над некои хартии.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Беше соочен со озрачено женско лице на кое ги забележа нејзините сочни бели заби, но погледот му се задржа на нејзиниот снажен сензуален врат што под меката кожа не мируваше.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Уште првиот ден, што во текот на неколкуте наредни денови му се потврди, му направи впечаток едниот од тројцата старци што уште првиот ден ги забележа на гредата под оревот крај реката.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Авторот ги забележува убавите дојки на Летка, напнати од надојденост, како што му се чини на авторот кој помислува тоа што не е за помислување.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тие особини на Мечето, покрај Комитетот во Велес, ги забележал и Гоце Делчев, кој лично го ангажирал во некои задачи на Организацијата.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Светулките беа за сѐ виновни. Кога Дена ги забележа тие мали летачки светлинки, толку многу се воодушеви што не можев да ја додржам за раката.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Трчаше по секоја од нив ивесело им викаше на троловите: - Џуџиња, здраво!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)