Таа од високо надѕирнува низ прозорците, ќе погали некое детенце, ќе му ги заклопи очите на некое што уште не заспало и ќе одмине потаму.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Убавиот Месечков зрак заигра по лицето на Славчо, а потоа меко му ги заклопи клепките и излета надвор во тивката летна ноќ...
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Легна на постелата во малата соба Лена Липовдолска, ги прекрсти рацете на градите, ги заклопи очите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)