Тоа бранење ќе биде успешно и ќе ги замрси сите планови на пропагандите ако биде задружно и општо.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И самата ќе се засрамиш кога ќе го свртиш погледот кон она што го ткаеш.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ќе ти влезе во свеста
ќе ти се пикне под кожа
ќе забега во зоната на интимата
и оп, еден ден ќе му појде од рака
да го состави она што ти си го скршила
да го препише она што ти си го избришала
да го ископа она што ти си го потиснала
длабоко во тебе, со луд ум на лавина
да го открие она што си го забранила
за јавна употреба;
ќе ги размрсува и повторно
ќе ги замрсува знаците-јазли
на твојот личен и на
македонскиот синдром
ќе си поигрува со преобразбите
од дамнини до иднини
од лично до колективно
ќе ги претвора софистицираните искази
и поетските евокации
во егзистенцијални слики
за да ја долови речито сочноста
на твоите исконски мори
на твоите детски занеси
на твоите судбински
застранувања;
можеби ќе те надмине
со помош на вродената
смисла да глуми
да ја игра улогата на другиот
да се губи во другиот
небаре голтнат од ништото.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
А јас ломотам, ломотам... И кога ќе се зафатиш со зборување може да се случи нишките од основата да ти испопукаат па разбојот ќе ги замрси конците.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ќе собирате ли доброволни прилози за мене?“ Ѓаволски им ги замрси конците па квичеа и не можеа да проговорат од збунетост надевајќи се дека сето тоа нема да се заврши зло за нив.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Само понекогаш, во некои ретки случаи, мајка ми „му ги замрсува сметките“, со тоа што ќе му даде скришум некој ишарет, како што тој вели, што обично ги изменува неговите одлуки во моја корист.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)