Гнилите гранчиња крцкаа и се кршеа... Ги заплиска свеж планински воздух.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Глас од радиото: ...силни рефлекторски снопови ги заплискуваат сите четири фасади на “Сплендид” не оставајќи им на гангстерите никакви шанси за спас.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Сиот во зеленило а темелите му ги заплискуваат водите на Влтава.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)